Perde duvar, modern inşaat mühendisliğinde ve mimaride, taşıyıcı sistemlerin önemli bir elemanı olarak karşımıza çıkar. Yapının düşey ve yatay yüklerini karşılamak amacıyla tasarlanan bu duvarlar, genellikle betonarme ya da çelikten yapılır. Perde duvarlar, özellikle yüksek katlı binalar ve deprem kuşaklarında yer alan yapılar için kritik öneme sahiptir. Perde Duvarların Tanımı ve Özellikleri Perde duvar, binalarda […]
Revak, Türk ve İslam mimarisinde önemli bir yapı öğesidir. Bir binanın önünde veya etrafında yer alan, sütunlar üzerine oturtulmuş üstü kapalı, yanları açık galeri veya sundurma anlamına gelir. Revak kelimesi, Arapça kökenli olup “portik” kelimesinin Türkçe karşılığıdır. Revakın Özellikleri Mimaride revak kullanımı, geleneksel Türk-İslam mimarisinin karakteristik özelliklerinden biridir. Revaklar, yapıların dış mekanla iç mekan arasında
Agora en basit şekliyle “kent meydanı” olarak tanımlanabilir. Grekçede “ageiro” yani “toplanmak, bir araya gelmek” kelimesinden türetilerek, “toplanılan yer” anlamına gelen “agora” kelimesine dönüşmüştür Antik Yunan kentlerinde, ticari, kamusal, yönetimsel ve ticaret merkezi olarak kullanılan alanlara denir. Önemli kamu olayları bu alanda gerçekleşir ve kentin merkezi, pazar yeri olarak kullanılan etrafı revaklı meydandır. Çevresinde portik,
Stoa, üstü kapalı bir sütun dizisi ya da üstü kapalı bir hol anlamına gelen Antik yapı türüdür. Uzun kenarlardan biri sağır, diğeri ise bir sütun dizisi ile oluşturulmuş, tek ya da iki katlı yapılardır. Bir tarafı açıktır ve orta alana açılır. Çoğunlukla bir agora içinde konumlanmış halka açık yerlerdir. Helenistik Çağ’a kadar önemli bir gelişme
Dilimize İtalyanca ”fresco” kelimesinden geçmiştir. Fresk İtalyanca’da taze alçı anlamına gelir. Duvar sıvası veya ıslak alçı üzerine suyla karıştırılmış toprak boya ya da değerli metaller ile uygulanan oldukça dayanıklı ve zorlu bir duvar resmi yapma yöntemidir. Titiz ve çabuk çalışmayı gerektiren bir tekniktir. Ressamlar öncelikle resmin boyutunda deseni hazırlar, sonra bir günde boyanabilecek kadarı sıvanır.
Mimaride friz kelimesinin iki farklı anlamı vardır. Arşitrav ile korniş arasında yer alan, kabartmalarla bezeli ya da düz şerit şeklindeki bantlardır. Klasik mimarlığın bir öğesi olan friz, portik ve alınlık süslemesi için kullanılırdı. Duvarın üst kısmında, alınlığın hemen altında uzanan bu şerit üzerine imparatorların hayatı veya savaş başarıları betimlenerek süsleme yapılmıştır. Bir iç duvarın üst bölümünde
Portik; kelimesi üstü örtülü, önü sütunlu açık galeri” anlamına gelir. Antik yapılarda revak olarak kullanılır ve genelde bir avluyu çevreleyen yarı açık alanlardır. Arka kısmı duvar ile kapalı, üst kısmı ise tonoz, kubbe veya düz bir şekilde örtülü olabilir. Diğer anlamı ise, Antik Yunan ve Roma mimarlıklarında, “portik” ya da “portiko” yapıyı nitelendiren bir alınlığı
Mimaride korniş kelimesi birden fazla anlama gelmektedir. Perdeleri asmak için kullanılan daire kesitli ahşap çubuk veya rayları gizleyen boydan boya olan pervaz, perde kornişi olarak adlandırılır. Aynı zamanda bir binanın duvarının ya da başka bir öğesinin tepesinden dışa doğru çıkan süsleme kalıbıdır. Saçak altı kısımları akan sudan korumak amacıyla, yatay çıkıntılı silmelerdir. Bu anlamda rölyef
Üzengi taşı, kemerin ayağa oturan ilk taşıdır. Alt yüzü kemerin ayağına oturduğu için düz, üst kısmı ise kemerin eğrisine uygun olacak şekilde eğiktir. Kemerin ağırlığı bu taşlar üzerinden ayaklara biner. İlgili terimler; kilit taşı kemer sofit yiv bingi
Payanda duvarın devrilmesini, çökmesini veya dışa doğru eğilmesini önlemek amacıyla yapılan, yanal kuvvetlere karşı direnen yapısal bir duvar ögesidir. Ahşap yapım sisteminde göğüsleme olarak da karşımıza çıkar. Düşey taşıyıcının yükünü azaltmak için beton, ahşap, taş gibi yapı malzemelerinden yapılan bu yapı elemanları, duvarın bir cephesinde dizi halinde olabileceği gibi iki duvarın buluşmasıyla oluşan köşelerde de
