Mimaride dikme kelimesi birden çok anlama gelmektedir. Ahşap yapılarda kare ya da kareye yakın kesitli, düşey taşıyıcı direklere denir. Birbirine paralel yerleştirilen direkler, alt ve üst tabanı birbirine bağlar. Bunlara kuşaklama dikmesi de denir. Ahşap yapılarda kapı ve pencere gibi açıklıkların yanlarına dikilen direkler de dikme olarak adlandırılır. Bir diğer anlamı ise; çatılarda dikey yerleştirilen […]
Balon çatkı olarak da adlandırılır. Bir çeşit ahşap yapı tekniğidir. Yatay elemanlar, yerden saçağa kadar uzanan dikmelere bağlanarak oluşturulur. Köşegen ya da payanda yerine kaplama tahtaları çapraz çakılır. George Washington Snow tarafından bulunan “balon çerçeve” en çok Kuzey Amerika ve İskandinav ülkelerinde uygulanır.
Antik mimarlıkta kemer, tonoz, arşitrav gibi elemanların alt yüzeyindeki bezemeye denir. Sofit dilimize İtalyanca tavan anlamına gelen soffitto kelimesinden geçmiştir.
Promenad gezinti anlamına gelir. Bir yapıda mekanları ve mekanlar arası ilişkiyi en etkili şekilde görebilmemizi sağlayan yöntemdir. Mimari promenad, odalar, mekanlar, manzara ve görüş yerlerinin, kullanıcıların hareket etmesiyle nelerle karşılaşacaklarını düşünerek tasarlanmasını öngörür. İyi düşünülmüş bir gezinti, beklenmedik manzaralar ve perspektifler sunarak kullanıcılara sürekli yeni bir keşif imkanı sağlar. Le Corbusier, Villa La Roche projesinde,
Bir yapıda üstü açık ve zemin kotundan yüksekte olan açık mekanlara denir. Dilimize Fransızca terasse kelimesinden geçmiştir. Taraça olarak da adlandırılır. Balkondan farkı daha geniş olması ve üst kısmı açık olmasıdır. Teras ya da taraça, binaların yer seviyesinden yüksek, birçok farklı şekilde değerlendirilebilen alanlarıdır. Oturup hava almaya yarayan, üzeri yürümeye elverişli bu geniş düz bölümlerde
Fransız balkonu, döşemeye kadar inen çift kanatlı, camlı bir kapının önünde yer alan, önü korkuluklu dar balkon çeşidine denir. İçinde oturulamayacak kadar dar olan bu balkonlar Fransa’nın geleneksel yapılarında kullanımı yaygındır ve ismini de buradan almıştır. Türkiye’de Beyoğlu semtindeki eski binalarda karşımıza çıkan Fransız balkonları, günümüzde yapılan modern binalarda da oldukça sık karşımıza çıkar.
Balkon, yapılarda giriş katın üzerindeki katlarda yer alan, dışa doğru çıkıntı veya içe doğru girinti şeklinde olan ve en az bir tarafı dış mekana açılan bölümlere denir. Dilimize Fransızca balcon kelimesinden geçmiştir. Yapılarda genellikle üstü açık olan bu bölümlere bir kapı aracılığıyla geçiş sağlanır. Konaklarda, Türk evlerinde bir yanı avluya bakan koridorlar da birer balkondur.
Mimaride, bir kirişin mesnetleri arasında kalan kesime açıklık denir. Duvar, tavan veya döşeme gibi yüzeylerdeki boşluklar olarak da adlandırılır. Bu açıklıklar pencere ile kapatılabilir veya mekanlar arası geçişleri sağlar. Döşemelerdeki boşluklar merdiven gibi sirkülasyon amaçlıdır. Açıklık Çeşitleri Atkı Açıklığı: İki ana kiriş arasındaki mesafe, lento boyudur. Etken Açıklık: Mesnetlerin eksenden eksene uzaklığıdır. Serbest Açıklık: Bir
Kaburga, tonozu taşıyan kemerler üzerinde bulunan ve tonozdan gelen yükleri ayaklara taşıyan yuvarlak kesitli nervürlerdir. Kaburgalı tonoz ise çok sayıda kaburganın birleşmesiyle oluşmuş bir tür karmaşık düzenli tonozdur. Erken Gotik dönemin önemli yapı elemanlarındandır.
Sirkülasyon yayaların dolaşımı, yollarda trafik, tesisatta ise suyun dolaşımını olarak adlandırılır. Mimari terim olarak kullanılan sirkülasyon ise, bir yapı veya yapı topluluğu içinde yatay ve düşeyde insanların dolaşımı anlamına gelir. Bir mekandan diğerine ulaşmamızı sağlayan bu geçit elemanlarına ise sirkülasyon alanı denir. Sirkülasyon Çeşitleri Düşey Sirkülasyon Asansör, merdiven, asansör, rampa gibi öğelerle sağlanan dolaşımdır. Bir
