Revak, Türk ve İslam mimarisinde önemli bir yapı öğesidir. Bir binanın önünde veya etrafında yer alan, sütunlar üzerine oturtulmuş üstü kapalı, yanları açık galeri veya sundurma anlamına gelir. Revak kelimesi, Arapça kökenli olup “portik” kelimesinin Türkçe karşılığıdır.
Revakın Özellikleri
- Genellikle cami, medrese, han gibi yapılarda bulunur
- Yağmur ve güneşten korunma imkanı sağlar
- Geçiş ve dinlenme alanı olarak işlev görür
- Kemer, payanda gibi yapısal elemanlarla desteklenebilir
- Gotik mimari gibi farklı tarzlarda da benzer geçiş alanları görülür
Mimaride revak kullanımı, geleneksel Türk-İslam mimarisinin karakteristik özelliklerinden biridir. Revaklar, yapıların dış mekanla iç mekan arasında yumuşak bir geçiş sağlamasına yardımcı olur.
Bu mimari terim, Osmanlı ve Selçuklu dönemlerinden günümüze kadar uzanan zengin bir tarihe sahiptir. Modern Türk mimarisinde de revak kavramı, geleneksel ve çağdaş tasarımları birleştiren projelerde sıkça kullanılmaktadır.