Sıra evler iki tarafı komşu binalar ile kapalı, aynı tipte, bitişik evler dizisine denir. Sokak üzerindeki birbirine eş boyutlu ve benzer planlara sahip konutların aralıksız yan yana gelmesi ile ortaya çıkan konut dizinidir. Sıra evlerin ilk örneklerinin 12. yüzyılda Akdeniz bölgesinde görülen tüccar evleri olduğu düşünülmektedir. 19. yüzyılın başlarında gerçekleşen Sanayi Devrimi ile tekrar gündeme […]
İkiz evler, ortak bir duvarın iki tarafında aynı plan tipinin tekrarlanması veya çoğunlukla simetrisi olacak şekilde oluşan konut tipidir. Müstakil evden farklı olarak küçük arsaların daha verimli kullanımına olanak sağlar. İkiz ev veya ikiz villa projelerinde, iki ev ortak bir duvarı paylaşır ve bu duvar etrafına ıslak hacimler ile merdiven yerleştirilirken, diğer mekanlar ise üç
Müstakil evler, büyük ya da küçük bir arsaya konumlanmış, dört tarafı serbest olan, genellikle 1-2 veya 3 katlı konutlardır. Tek başına müstakil kelimesini ise; başka bir yapı ile bağlantısı olmayan, bağımsız ifadeleriyle tanımlayabiliriz. Konut tipi olarak “tek evler” olarak da adlandırılabilir. Müstakil ev, yer aldığı bölgenin yapılaşma koşullarına (bahçe yol mesafesi, kat yüksekliği gibi) göre
Stoa, üstü kapalı bir sütun dizisi ya da üstü kapalı bir hol anlamına gelen Antik yapı türüdür. Uzun kenarlardan biri sağır, diğeri ise bir sütun dizisi ile oluşturulmuş, tek ya da iki katlı yapılardır. Bir tarafı açıktır ve orta alana açılır. Çoğunlukla bir agora içinde konumlanmış halka açık yerlerdir. Helenistik Çağ’a kadar önemli bir gelişme
Dilimize İtalyanca ”fresco” kelimesinden geçmiştir. Fresk İtalyanca’da taze alçı anlamına gelir. Duvar sıvası veya ıslak alçı üzerine suyla karıştırılmış toprak boya ya da değerli metaller ile uygulanan oldukça dayanıklı ve zorlu bir duvar resmi yapma yöntemidir. Titiz ve çabuk çalışmayı gerektiren bir tekniktir. Ressamlar öncelikle resmin boyutunda deseni hazırlar, sonra bir günde boyanabilecek kadarı sıvanır.
Mimaride friz kelimesinin iki farklı anlamı vardır. Arşitrav ile korniş arasında yer alan, kabartmalarla bezeli ya da düz şerit şeklindeki bantlardır. Klasik mimarlığın bir öğesi olan friz, portik ve alınlık süslemesi için kullanılırdı. Duvarın üst kısmında, alınlığın hemen altında uzanan bu şerit üzerine imparatorların hayatı veya savaş başarıları betimlenerek süsleme yapılmıştır. Bir iç duvarın üst bölümünde
Portik; kelimesi üstü örtülü, önü sütunlu açık galeri” anlamına gelir. Antik yapılarda revak olarak kullanılır ve genelde bir avluyu çevreleyen yarı açık alanlardır. Arka kısmı duvar ile kapalı, üst kısmı ise tonoz, kubbe veya düz bir şekilde örtülü olabilir. Diğer anlamı ise, Antik Yunan ve Roma mimarlıklarında, “portik” ya da “portiko” yapıyı nitelendiren bir alınlığı
Mimaride korniş kelimesi birden fazla anlama gelmektedir. Perdeleri asmak için kullanılan daire kesitli ahşap çubuk veya rayları gizleyen boydan boya olan pervaz, perde kornişi olarak adlandırılır. Aynı zamanda bir binanın duvarının ya da başka bir öğesinin tepesinden dışa doğru çıkan süsleme kalıbıdır. Saçak altı kısımları akan sudan korumak amacıyla, yatay çıkıntılı silmelerdir. Bu anlamda rölyef
Üzengi taşı, kemerin ayağa oturan ilk taşıdır. Alt yüzü kemerin ayağına oturduğu için düz, üst kısmı ise kemerin eğrisine uygun olacak şekilde eğiktir. Kemerin ağırlığı bu taşlar üzerinden ayaklara biner. İlgili terimler; kilit taşı kemer sofit yiv bingi
Payanda duvarın devrilmesini, çökmesini veya dışa doğru eğilmesini önlemek amacıyla yapılan, yanal kuvvetlere karşı direnen yapısal bir duvar ögesidir. Ahşap yapım sisteminde göğüsleme olarak da karşımıza çıkar. Düşey taşıyıcının yükünü azaltmak için beton, ahşap, taş gibi yapı malzemelerinden yapılan bu yapı elemanları, duvarın bir cephesinde dizi halinde olabileceği gibi iki duvarın buluşmasıyla oluşan köşelerde de
